مقایسه زگیل و تبخال تناسلی: علائم و راه تشخیص هر بیماری
در این مقاله به بررسی تفاوت‌های زگیل تناسلی و تبخال تناسلی می‌پردازیم و در مورد ویژگی‌های ظاهری، روش تشخیص و راه‌های انتقال تبخال و زگیل تناسلی صحبت می‌کنیم.
تفاوت زگیل تناسلی و تبخال تناسلی چیست؟
زگیل تناسلی برآمدگی‌های برجسته و کوچک گوشتی یا خاکستری رنگ هستند که اغلب به صورت خوشه‌ای ظاهر می‌شوند و معمولا بدون درد هستند.
در مقابل، تبخال تناسلی به صورت تاول‌های پر از مایع ظاهر می‌شود که می‌تواند باز شده و به زخم تبدیل شود. این ضایعات معمولا دردناک هستند.
تفاوت علت‌های تبخال تناسلی و زگیل تناسلی چیست؟
زگیل تناسلی بیماری‌ای است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. این ویروس بیش از 200 نوع مختلف دارد که به دو دسته پرخطر و کم‌خطر تقسیم می‌شوند. HPV 16 و HPV 18 دو نوع پرخطر این ویروس هستند که باعث سرطان دهانه رحم می‌شوند.
در مقابل، تبخال تناسلی توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود و بیشتر باعث زخم و التهاب در ناحیه تناسلی می‌شود.
هر دو این بیماری ها جزو عفونت‌های مقاربتی (STI) هستند و از طریق رابطه جنسی و تماس مستقیم پوستی منتقل می‌شوند.
تفاوت علائم تبخال تناسلی و زگیل تناسلی چیست؟
علائم زگیل تناسلی:
- برآمدگی‌های گوشتی خوشه مانند که معمولا بدون درد هستند
- ایجاد سوزش و خارش در ناحیه تناسلی
- امکان خونریزی واژینال هنگام رابطه جنسی
- افزایش ترشحات غیر طبیعی از واژن
علائم تبخال تناسلی:
- تاول یا زخم های دردناک
- ادرار دردناک
- ایجاد سوزش و خارش در ناحیه تناسلی
- علائم شبه آنفولانزا مانند تب، سردرد و بدن درد
تفاوت عوارض تبخال تناسلی و زگیل تناسلی
عوارض زگیل تناسلی:
- خطر ابتلا به سرطان واژن و سرطان دهانه رحم در زنان
- خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی در مردان
- امکان انتقال ویروس از مادر باردار به جنین
عوارض تبخال تناسلی:
- ایجاد زخم در ناحیه تناسلی
- التهاب دهانه رحم
- التهاب پوشش داخلی رحم
- التهاب اپیدیدیم در مردان
- التهاب پروستات در مردان
- خطر انتقال عفونت به نوزاد در هنگام زایمان طبیعی
چگونه تبخال تناسلی و زگیل تناسلی را تشخیص دهیم؟
تبخال و زگیل تناسلی از طريق معاینه بالینی و درصورت نیاز از طریق نمونه گیری از ضایعات پوستی، قابل تشخیص هستند. اگر ضایعات پوستی قابل رؤیت نداشته باشید، پزشک از طریق آزمایش خون و تست آنتی بادی، می‌تواند نوع ویروس را تشخیص دهد.
عکس تفاوت زگیل تناسلی و تبخال تناسلی
راه‌های درمان تبخال تناسلی و زگیل تناسلی
راه‌های درمان زگیل تناسلی
در حال حاضر هیچ درمان قطعی‌ای برای زگیل تناسلی وجود ندارد و زگیل‌های تناسلی فقط به صورت علامتی درمان می‌شوند. بسته به شرایط بالینی شما، پزشک ممکن است داروهای موضعی (حاوی ایمی‌کیمود، پودوفیلین، پودوفیلوکس یا اسید تری‌کلرواستیک) تجویز کند، یا اقدامات مداخله‌ای مانند الکتروکوتریزاسیون ، کرایوتراپی، لیزرتراپی و غیره را توصیه نماید.
راه‌های درمان تبخال تناسلی
در حال حاضر درمان قطعی‌ای برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای کاهش علائم و کاهش احتمال انتقال ویروس به شریک جنسی وجود دارد، مانند داروهای ضدویروس که برای کمک به رفع علائم یا کاهش دفعات عود بیماری تجویز می‌شوند. برخی از این داروها شامل موارد زیر هستند:
- آسیکلوویر (Aciclovir)
- فامسیکلوویر (Famciclovir)
- والاسیکلوویر (Valaciclovir)
راه‌های پیشگیری از تبخال تناسلی و زگیل تناسلی
برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها بهتر است این موارد را رعایت کنید:
- تزریق واکسن HPV با نام گارداسیل یا پاپیلوگارد (فقط برای پیشگیری از زگیل تناسلی)
- استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی
- خودداری از رابطه جنسی در صورت مشاهده ضایعات پوستی در ناحیه تناسلی
- خودداری از لمس ضایعات پوستی در ناحیه تناسلی
- انجام آزمایشات روتین و معاینات منظم پزشکی برای کشف و درمان به موقع بیماری
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت مشاهده‌ی علائمی مانند:
- وجود تاول
- زخم‌های باز یا برآمدگی در ناحیه تناسلی، ران‌ها و مقعد
- احساس خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی
- ترشحات غیرعادی از واژن یا آلت تناسلی
- احساس سوزش و درد هنگام ادرار
هرچه سریع‌تر به متخصص زنان یا متخصص اورولوژی مراجعه کنید.
توصیه‌ای از تیم دارو دات کام به شما
سالانه هزاران نفر به زگیل و تبخال تناسلی مبتلا می‌شوند و هزاران نفر دیگر نیز ناقل ویروس آنها هستند. این ویروس‌ها می‌توانند حتی در مواقعی که فرد هیچ علائمی ندارد منتقل شوند و مناطق مختلفی از بدن را درگیر کنند، اما این به معنای آن نیست که ابتلا به این ویروس‌ها زندگی شما را مختل کنند.
خوشبختانه امروزه، وجود داروهای ضدویروس، کنترل این بیماری‌ها را بسیار آسان‌تر از گذشته کرده است.
اگر فکر می‌کنید به تبخال یا زگیل تناسلی مبتلا شده‌اید، توصیه می‌شود برای دریافت راهنمایی‌های تخصصی و درمان، حتما به پزشک متخصص زنان یا اورولوژی مراجعه کنید.
